Zachęcony pozytywnymi komentarzami moich byłych kursantów postanowiłem dokonać kolejnego wpisu o śmiesznych wydarzeniach ze żmudnego procesu nauki jazdy.
O psie, berecie i przejściu dla pieszych
Pewnego pięknego dnia odbywałem lekcję nauki jazdy - tym razem z kursantem - więc jazda była spokojna, pozbawiona dodatkowych "smaczków" w postaci prychania, parskania, podskoków i ciągłego gaśnięcia samochodu. Pozwoliło mi to cieszyć się jazdą i kontemplować uroki miejskiego krajobrazu. Rozmowa z kursantem toczyła się na różnorodne tematy, bardzo luźno zahaczając o tematykę nauki jazdy.
Niestety ta sielanka nie trwała długo i mój spokój wewnętrzny został zakłócony przez pieszego, a dokładniej mówiąc przez starszą panią z psem. Ale do rzeczy.
Mój do tej pory dobrze spisujący się kursant dostał "małpiego rozumu" i jak to zwykle bywa próbował zdążyć przejechać przed nieświadomą niebezpieczeństwa panią, która zmierzała na drugą stronę ulicy. Chcąc zwrócić mu łagodnie uwagę na błędny wybór jakiego dokonuje powiedziałem z wrodzoną sobie delikatnością:
Uważaj! Moher!
Pomiędzy piskiem opon (oczywiście ja hamowałem), a uderzeniem twarzą w kierownicę kursant odparł:
Nie wiem! Nie znam się na rasach psów!
Dla tych co wolniej czytają dodam, że sformułowanie moher kursant odniósł do psa. Hehehehe.
Po naszym zatrzymaniu ta pani kontynuowała swoje przejście mniej więcej w sposób ukazany na filmie poniżej.
Co powoduje, że kursanci tak zachowują się przed przejściami dla pieszych?
Dlaczego nie chcą się zatrzymywać?
Na te pytania chętni mogą odpowiadać pod postem na facebooku: https://www.facebook.com/adept.klodzko/
Ja może rozpocznę tutaj. Moim zdaniem kursant nie chce zatrzymać się przed przejściem, gdyż po tym następuje najstraszliwsza czynność na ziemi: ruszanie.
